Wat te Doen als Je Peuter Niet Luistert en Hysterisch Huilt? Tips voor Ouders
Lees waarom peuters soms niet luisteren en hysterisch huilen, en ontdek praktische tips om om te gaan met koppigheid en huilbuien bij je peuter.

Het is een bekende fase in de peutertijd: je kind lijkt ineens niet meer te luisteren, huilt hysterisch om het kleinste detail en gaat overal tegenin. Dit kan voor ouders behoorlijk vermoeiend zijn, maar gelukkig is het een normale fase in de ontwikkeling van een peuter. In deze blogpost bespreken we waarom peuters zich zo gedragen en geven we je praktische tips om met deze uitdagende fase om te gaan.
Waarom Gedraagt Mijn Peuter Zich Zo?
Peuters maken enorme stappen in hun ontwikkeling, zowel cognitief als emotioneel. Hun wereld wordt steeds groter en ze beginnen hun eigen wil te ontdekken. Deze onafhankelijkheid zorgt ervoor dat peuters willen testen hoe ver ze kunnen gaan, wat vaak leidt tot koppigheid en huilbuien.
Oorzaken van Koppig Gedrag en Huilbuien
-
Onafhankelijkheidsdrang
Je peuter wil graag zelf de controle hebben over zijn omgeving. Ze willen zelf kiezen wat ze eten, welke kleren ze dragen en wat ze doen. Dit leidt soms tot verzet tegen jouw aanwijzingen of regels. -
Frustratie door beperkte communicatie
Peuters begrijpen al veel meer dan ze kunnen uitdrukken. Dit kan tot frustratie leiden omdat ze zichzelf niet goed kunnen verwoorden, wat vaak resulteert in huilbuien of driftbuien. -
Testen van grenzen
Je peuter wil weten wat wel en niet mag, en gaat daarom vaak de grens opzoeken. Dit kan zich uiten in het negeren van regels of het doelbewust doen van dingen die niet mogen. -
Emotionele ontwikkeling
De emoties van peuters zijn vaak nog intens en ongecontroleerd. Ze kunnen van het ene op het andere moment hysterisch worden omdat ze simpelweg nog niet goed weten hoe ze hun emoties moeten reguleren.
Wat Kun Je Doen? Tips voor Ouders
1. Blijf Kalm en Geduldig
Het kan moeilijk zijn, maar probeer zelf rustig te blijven als je peuter niet luistert of begint te huilen. Als je zelf boos wordt, kan dit de situatie alleen maar verergeren. Tel tot tien, adem diep in en probeer de situatie kalm te benaderen.
2. Biedt Keuzes Aan
Door je peuter eenvoudige keuzes te geven, geef je ze het gevoel dat ze controle hebben over hun situatie. In plaats van te zeggen: "Trek je schoenen aan," kun je vragen: "Wil je de rode of de blauwe schoenen aan?" Dit vermindert het gevoel van machteloosheid en weerstand.
3. Stel Duidelijke Grenzen
Hoewel peuters de grenzen testen, hebben ze deze grenzen wel nodig om zich veilig te voelen. Zorg voor duidelijke regels en wees consequent in het handhaven ervan. Dit helpt je kind te begrijpen wat er van hen verwacht wordt.
4. Gebruik Positieve Bekrachtiging
Belonen van goed gedrag kan effectiever zijn dan straffen voor ongewenst gedrag. Geef je peuter complimenten wanneer hij of zij luistert of iets goed doet. Dit versterkt het gewenste gedrag en geeft je kind het gevoel dat het op de goede weg zit.
5. Voorzie in Structuur en Routine
Peuters gedijen goed bij voorspelbaarheid. Het helpt hen om te weten wat ze kunnen verwachten gedurende de dag. Stel bijvoorbeeld vaste momenten in voor eten, spelen en slapen. Dit geeft ze een gevoel van veiligheid en houvast.
6. Houd Huilbuien Kalm Vol
Wanneer je peuter hysterisch huilt, probeer dan geen lange uitleg of gesprekken te voeren. Laat je kind rustig afkoelen en probeer pas daarna te praten. Troost hen indien nodig en blijf consequent in je aanpak.
Het Voordeel van Begrip en Geduld
Het is belangrijk om te begrijpen dat dit gedrag een normaal onderdeel is van de peuterfase en een teken is van groei. Door begrip te tonen en geduldig te zijn, help je je kind door deze fase heen te komen en leer je ze waardevolle vaardigheden zoals zelfbeheersing en communicatie.
Wanneer is Hulp Nodig?
In sommige gevallen kan het gedrag van een peuter buitengewoon intens zijn. Als je het gevoel hebt dat je peuter voortdurend overstuur is of moeite heeft om kalm te worden, kan het raadzaam zijn om een kinderpsycholoog of opvoeddeskundige te raadplegen voor advies.
Bronnen:
Wat is jouw reactie?






